Demir Çağı Britanya’sına ait yeni genetik bulgular, erkeklerin eşlerinin ailelerine katıldığı matrilokal bir yaşam düzenini ortaya çıkardı. DNA analizleri ve mezar kalıntıları, o dönem kadınlarının yüksek statüsünü ve toplumsal gücünü doğruladı.
Demir Çağı Britanya’sında erkeklerin, eşlerinin ailelerine katılmak için kendi ailelerinden ayrıldığına dair yeni DNA bulguları, dönemin toplumsal yapısıyla ilgili önemli ipuçları sunuyor. Trinity College Dublin’den Dr. Lara Cassidy’nin liderliğindeki araştırma ekibi, bu dönemdeki yerleşimlerde "matrilokalite" (kadınların yerleşim yerinde kalıp erkeklerin taşınması) uygulamasının yaygın olduğunu ortaya koydu.
Dr. Cassidy, “Geçmişte kadınların yalnızca ev içi rollerle sınırlandığına dair yaygın bir alışkanlık var. Ancak bu çalışma, kadınların toplumdaki etkilerinin ve güçlerinin ne kadar büyük olduğunu gösteriyor,” dedi. Araştırma, Britanya’nın güney kıyılarında yaklaşık MÖ 100 ile MS 100 yılları arasında yaşamış Durotriges kabilesine ait Dorset bölgesindeki mezar alanlarından elde edilen genom analizine dayanıyor.
Bu mezar alanlarında, özellikle kadınların değerli eşyalarla birlikte gömüldüğü tespit edildi. Cassidy, “Kadınların yüksek statüde olduğunu düşündüren bir bulgu,” dedi ve genetik verilerin bu tür analizlere derinlik kattığını vurguladı.
Araştırmada, incelenen bireylerin çoğunun aynı anne soyundan geldiği ve mitokondriyal DNA’larının (sadece anneden geçen genetik materyal) benzer olduğu belirlendi. Buna karşılık erkeklerin Y kromozomları arasında büyük bir çeşitlilik bulundu. Bu durum, erkeklerin farklı topluluklardan gelerek kadınların ailelerine katıldığını gösteriyor.
Araştırma ekibi, benzer bulgulara Britanya’daki diğer Demir Çağı mezar alanlarında da rastladı ve matrilokalite uygulamasının bu dönemde adanın geneline yayılmış olabileceğini belirtti. Cassidy, matrilokalitenin kadınların toplumsal ve politik güçlenmesinin güçlü bir göstergesi olduğunu ifade ederek, “Kadınlar yerleşim yerinde kaldığında, toprak miras alma, yerel ekonomide etkin rol oynama ve toplumda etkili olma şansları artar,” dedi.
Araştırma, Roma dönemi yazılarında da yer alan Britanyalı kadınların güçlü figürler olduğu iddialarını destekliyor. Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü’nden Dr. Guido Alberto Gnecchi Ruscone, çalışmanın, Boudicca gibi Kelt kadınlarının güç ve bağımsızlıklarını yansıtan Roma kayıtlarını doğruladığını belirtti. Bu yeni bulgular, Britanya’nın Kelt toplumlarında kadınların etkisini ve toplumun yapısını yeniden anlamak için önemli bir ışık tutuyor.